کنترل ناخالصی های محلول نیکل

کنترل ناخالصی های محلول نیکل

ناخالصی های موجود درمحلول های آبکاری نیکل می توانند برخواص فیزیکی و همچنین ظاهر پوشش ها تأثیر بگذارند. بنابراین، کنترل مؤثر ناخالصی ها باعث بالارفتن کیفیت پوشش می شود.  اقدامات لازم برای جلوگیری یا به حداقل رساندن ورود ناخالصی ها باید از اولویت های نخست باشد. درحالی که این مورد عمدتاً روش کنترل خوبی است، آگاهی از انواع ناخالصی ها، اثرات و منابع آن ها درتهیه یک برنامه کنترل مؤثر کمک خواهد کرد.

انواع ناخالصی ها

ناخالصی های نامحلول: ناخالصی های نامحلول باعث زبری در سطح می شوند. این ناخالصی ها ممکن است از منابع مختلفی از جمله گرد و غبار موجود درهوا، موادساینده، تکه های آند(که از طریق کیسه های آند پاره شده یا معیوب وارد می شوند)، و موادشیمیایی ناخالص حاصل شوند. همچنین ممکن است ناشی از ورود ناخالصی های فلزی باشد. به عنوان مثال، آهن درصورت اکسیدشدن به حالت فریک (که معمولاً  در حمام های با تلاطم هوایی اتفاق می افتد) ممکن است به عنوان هیدروکسید فریک درمقادیر pH بالاتر از 4/5 رسوب کند.

ناخالصی های فلزی: ناخالصی های فلزی اغلب  از طریق خوردگی سطح قطعه کار یا افتادن تصادفی قطعه در وان آبکاری وارد می شوند. و به موقع خارج نمی شوند. ناخالص های فلزی همچنین می توانند از طریق قطره چکان های محلول های قبلی(به خصوص اگر پوشش شابلون ها به درستی محافظت وآب شویی نشده باشند) یا براثر استفاده از موادشیمیایی ناخالص وارد وان شوند. برخی از اثرات عمومی ناخالصی های فلزی در زیر خلاصه شده است.

آهن: آهن منجربه سوراخ شدن و کاهش انعطاف پذیری پوشش می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، آهن نیز ممکن است به عنوان هیدروکسید رسوب کرده و باعث زبری شود.

آلومینیوم و سیلیکون: ممکن است با بالابردن چگالی جریان باعث زبری و تخلخل سطح شود که اغلب به عنوان حالت گرد و غبار ستاره ای توصیف می شوند.

کلسیم: کلسیم ممکن است از طریق استفاده از آب سخت وارد محلول شده و به دلیل ریزش سولفات کلسیم (زمانی که کلسیم بیش از حد اشباع 0/5 گرم بر لیتر در 60 درجه سانتی گراد) باعث سوختگی و سوزنی شدن سطح شود.

مس، کادمیوم، سرب، قلع و روی: این فلزات تمایل دارند در  مناطقی با چگالی جریان کم رسوب کنند و باعث کدری و تیره  یا سیاه شدن پوشش می شوند.

کروم: هنگامی که ناخالصی کروم شش ظرفیتی (اغلب از طریق جذب بیش از حد اسیدکرومیک توسط پوشش های آسیب دیده شابلون) وجود داشته باشد درچگالی با جریان های بالا پوشش دارای رگه های تیره شده ودر چگالی جریان های پایین پوشش نمی نشیند.  با این حال، کروم شش ظرفیتی ممکن است براثر واکنش با افزودنی های آلی  به حالت سه ظرفیتی خودکاهش یابد. رسوب کروم اثرات مشابه آهن، آلومینیوم و سیلیکون را ایجاد می کند.

منگنز: ممکن است باعث کاهش یکنواختی پوشش های براق شود.

ناخالصی های آلی: ناخالصی های آلی ممکن است ناشی از آلودگی محلول با روغن یا گریس باشدکه می توانند ازطریق قطره چکان تجهیزات بالای سر وان یا خوب تمیز نکردن قطعه کار وارد محلول شوند. منابع رایج دیگر ترکیبات براق کننده، روان کننده ها / آهارکیسه های آندی و آستر نامناسب مخازن یا شیلنگ ها و غیره هستند.  علاوه بر این، ناخالصی های آلی می توانند ناشی از  اکسیداسیون یا خرابی افزودنی های آلی باشند. شایان ذکر است که برخی از هم سطح کننده های اولیه (به عنوان مثال کومارین) محصولات نامطلوبی را تولید می کنند که این امر تأثیر منفی بر خواص رسوب دهی دارد. با این حال، این محصولات معمولاً  با سیستم های مدرن مشکلی ندارند.

روغن ها، گریس ها، موم ها به صورت قطره ای یا سطحی پخش می شوندکه می توانند باعث ایجاد حفره شوند.

موادآلی (محلول) ممکن است باعث ایجاد کدورت در پوشش های براق  یا از بین رفتن خواص مکانیکی پوشش ها شوند.

گازها یا هوای حل شده: هوای حل شده یا دی اکسید کربن می تواند باعث ایجاد یک نوع حفره شود که به شکل اشک مشخص می شود. منبع اصلی هوای حل شده، گرفتگی در سیستم فیلتر به دلیل پمپ ها یا دریچه های معیوب یا نزدیک بودن شیلنگ مکش به لوله های همزن هوا است. دی اکسیدکربن نیز می تواند از طریق افزودن کربنات نیکل برای افزایش pH وارد محلول شود.  در هر دومورد، گازها می توانند با گرم کردن بالاتر از دمای عملیاتی به مدت چند ساعت، ترجیحاً با استفاده ازتلاطم  هوایی پاک سازی  شوند.